Wydawca treści Wydawca treści

Łowiectwo

W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.

Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.

Podstawowym celem gospodarki łowieckiej jest dostosowanie liczebności populacji zwierzyny do określonej zasobności bazy pokarmowej łowiska oraz regulacja tej liczebności do stanu umożliwiającego osiągnięcie zamierzonych celów w hodowli lasu.

Fauna Nadleśnictwa Lubaczów jest bardzo urozmaicona. Do zwierzyny grubej występującej na terenie Nadleśnictwa należą łosie, jelenie, sarny i dziki, których szacunkowa liczba wynosi odpowiednio ok. 50 szt., 630 szt., 1500 szt. i 70 szt. Zwierzynę drobną reprezentują m.in. lis (ok. 340 szt.), zając (ok. 1400 szt.), bażant (ok. 400 szt.), kuropatwa (ok. 720 szt.). Z gatunków objętych ochroną najliczniejsza jest populacja bobra europejskiego, która wynosi ok. 500 osobników.

Nadleśnictwo Lubaczów leży w zasięgu 7 obwodów łowieckich, dzierżawionych przez następujące koła łowieckie:

Obwód Nr 56 - Koło Łowieckie „MIOT" w Krakowie

Obwód Nr 67 i Nr 79 - Koło Łowieckie „CIETRZEW" w Lubaczowie

Obwód Nr 68  - Koło Łowieckie „SOKOLIK" w Horyńcu

Obwód Nr 81 - Koło Łowieckie „SARENKA" w Lubaczowie

Obwód Nr 80 - Koło Łowieckie „RYŚ" w Lubaczowie

Obwód Nr 96 - Koło Łowieckie „TUR" w Wielkich Oczach


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody

Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.

Na terenie Nadleśnictwa Lubaczów są zlokalizowane cztery rezerwaty przyrody:

Leśny rezerwat „Jedlina"
Rok utworzenia: 1995
Powierzchnia: 66,97 ha
Leśnictwo: Załuże

Położony jest na terenie miejscowości Nowe Sioło w gminie Cieszanów woj. podkarpackiego.
Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych starodrzewia jodłowego. Zbiorowiska leśne to głównie grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum występujący tu w trzech podzespołach, a w tym w dość rzadkiej postaci z drzewostanem jodłowym. Stosunkowo mała ingerencja spowodowała, że zachowały się tu okazy jodeł o rozmiarach pomnikowych, sięgających pierśnicy 1m.
W runie liczne są rzadkie gatunki roślin, w tym gat. górskie, m.in. sałatnica leśna i bez koralowy, oraz chronione jak: wawrzynek wilczełyko czy barwinek pospolity.


Leśny rezerwat „Kamienne"
Rok utworzenia: 2004
Powierzchnia: 8,27 ha
Leśnictwo: Nowa Grobla

Położony jest w miejscowości Opaka w gminie Lubaczów woj. podkarpackiego.
Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i przyrodniczych zespołu świetlistej dąbrowy Potentillo albae-Quercetum z licznymi chronionymi i rzadkimi roślinami w runie. Jest to zbiorowisko o charakterze ciepłolubnym, będące ostoją specyficznej roślinności, którą reprezentują rzadkie na tym terenie pięciornik biały, a także miodownik melisowaty, dzwonek brzoskwiniolistny czy ciemięrzyk białokwiatowy oraz gatunki chronione jak: powojnik prosty, naparstnica zwyczajna, lilia złoto głów i podkolan zielonawy. Cennym elementem rezerwatu jest również drzewostan dębowy w wieku ok. 100 lat, powstały jako samosiew dębów rosnących wzdłuż drogi biegnącej południową granicą rezerwatu.


Florystyczny rezerwat „Moczary"
Rok utworzenia: 2004
Powierzchnia: 12,25 ha
Leśnictwo: Łukawiec

Położony jest w miejscowościach: Kobylnica Ruska i Łukawiec w gminie Wielkie Oczy woj. podkarpackiego.
Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i przyrodniczych bogatego stanowiska czosnku siatkowatego, występującego w runie grądu subkontynentalnego.
Na terenie rezerwatu stanowisku czosnku siatkowatego zajmuje ok. 4 ha i liczy kilkadziesiąt tysięcy osobników. Ma ono tu charakter reliktu polodowcowego z okresu borealnego. Obok głównego przedmiotu ochrony w runie występuje szereg gatunków objętych ochroną gatunkową tj.: śnieżyczka przebiśnieg, storczyk Fuchsa, listera jajowata czy gnieźnik leśny a także gat. górskie: groszek wschodniokarpacki, żywiec gruczołowaty, trybula lśniąca.


Florystyczny rezerwat „Sołokija"
Rok utworzenia: 1989
Powierzchnia: 7,43 ha
Leśnictwo: Dziewięcierz

Położony jest w miejscowości Dziewięcierz (gmina Horyniec) w woj. podkarpackim, przy lokalnej drodze do Niwek.
Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych naturalnych skupisk jałowca pospolitego o zróżnicowanych, osobliwych formach.
Ogółem flora rezerwatu liczy 73 gatunki należące głównie do zbiorowisk nieleśnych. Wśród zbiorowisk roślinnych wyróżniono tu m.in. zbiorowiska kserotermiczne z klasy Festuco-Brometea oraz zbiorowisko europejskich muraw piaskowych i krzemiano-naskalnych z klasy Sedo-Scleranthetea.