W granicach parku krajobrazowego dozwolona jest gospodarcza eksploatacja gruntów rolnych, lasów lub innych nieruchomości, a także wykorzystanie turystyczne - z wyłączeniem turystyki motorowej - na planie wyznaczonej sieci szlaków. Wokół każdego parku może być również utworzona otulina. Park krajobrazowy tworzony jest na mocy rozporządzenia wojewody.

Północną część Nadleśnictwa Lubaczów obejmuje Południoworoztoczański Park Krajobrazowy. Został utworzony w 1989 r., na pograniczu województw podkarpackiego i lubelskiego. Zajmuje powierzchnię 20 256 ha, z czego 16 237 ha znajduje się w woj. podkarpackim, 4 019 ha w woj. lubelskim. Część podkarpacka Parku została utworzona w 1989 r., a lubelska w 1991 r. Park ma za zadanie zabezpieczyć poprzez ochronę w szczególności: zwarte kompleksy lasów mieszanych z dużą domieszką jodły, a w niektórych regionach z dominacją buka i w mniejszym stopniu jodły, stanowiska roślin górskich, formy rzeźby terenu i hydrosferę Roztocza Rawskiego, ślady ścierających się wpływów kultury zachodniej i wschodniej, głównie w postaci zabytków cerkiewnych oraz, pozostałe po II wojnie światowej, liczne bunkry i umocnienia. Dominują bory sosnowe i jodłowe, a także buczyna karpacka w formie podgórskiej. Do osobliwości florystycznych Parku należą: bagnica torfowa, barwinek pospolity, bluszcz pospolity, bodziszek żałobny, rosiczka okrągłolistna, storczyk szerokolistny, wawrzynek wilcze łyko, widłak goździsty i jałowcowaty, wilczomlecz migdałolistny. Faunę reprezentują: wydra, borsuk, kuna leśna, gronostaj i łasica, a z ptaków: pustułka, orlik krzykliwy, puchacz, dudek oraz bocian czarny.